تریکومونیازیس را می توان با مشاهده نمونه مایع واژن برای زنان یا ادرار برای مردان در زیر میکروسکوپ تشخیص داد. اگر انگل زیر میکروسکوپ دیده شود، نیازی به آزمایشات بیشتر نیست. اگر این آزمایش انجام شود، می‌توان از آزمایش‌هایی به نام تست‌های سریع آنتی ژن و تقویت‌کننده اسید نوکلئیک استفاده کرد.

رفتار

رایج ترین درمان برای تریکومونیازیس، حتی برای زنان باردار، بلعیدن یک مگادوز مترونیدازول (Flagyl) یا تینیدازول (Tindamax) است. در برخی موارد، پزشک ممکن است دوز کمتری از مترونیدازول را دو بار در روز به مدت هفت روز توصیه کند.

هم شما و هم همسرتان نیاز به درمان دارید و باید تا زمان درمان عفونت که حدود یک هفته طول می‌کشد از رابطه جنسی خودداری کنید.

پزشک احتمالاً می خواهد از دو هفته تا سه ماه پس از درمان مجدداً از شما برای تریکومونیازیس آزمایش بگیرد تا مطمئن شود که مجدداً آلوده نشده اید.

تریکومونیازیس بدون درمان می تواند از ماه ها تا سال ها ادامه یابد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

پزشک خانواده، متخصص زنان یا یک پزشک در یک مرکز اورژانس می تواند تریکومونیازیس را تشخیص و داروهای را تجویز کند.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، ممکن است فهرستی تهیه کنید که شامل موارد زیر باشد:

شرح مفصلی از علائم، از جمله زمان شروع آنها

عفونت های مقاربتی که داشته اید

از پزشک خود چه انتظاری دارید

برای زنان، پزشک معاینه لگن را انجام می دهد و ممکن است از مایعات واژن برای آزمایش نمونه برداری کند. مردان باید نمونه ادرار ارائه دهند.